Hugo Claus in memoriam: als bibliotheekmedewerker betekent dit 's mans oeuvre afstoffen en uitstallen, artikels of bijna hele kranten kopiëren en erbij hangen en zorgen dat er iets zinnigs en intellectueel klinkend over hem en zijn boeken te vertellen is.
Een ingetogen en voortdurende Clausiaanse ingesteldheid dus die dagen, en als de zoon verklaart dat hij naar een schoolse auteurslezing vertrekt (Herman Van Campenhout) pluk ik hem aan zijn mouw weer naar binnen. Snelcursus Claus aan een dertienjarige: Hugo Claus - overleden - groot Vlaams Auteur - bekendste werk 'Verdriet van België' ...met een zucht slaat hij deze info nog even op. Als bib-werkende moeder kan ik het niet maken dat op een literaire bijeenkomst gepeild wordt naar de kennis van Hugo Claus en dat mijn kinderen moeten passen of erger nog, gokken op een soapster of een zanger...
Ja, ik moet toegeven dat Hugo Claus geen deel uitmaakt van de algemene kennis van de jeugd des huizes. Weinig tafelgesprekken zijn literair getint hier.
Ik zal evenwel niet meegeven hoe ze wél getint zijn, die tafelgesprekken met twee goedbedoelende ouders, drie pubers en een achtjarige die telkens roept 'ik snap het niet!' - dat terzijde:
De zoon komt blijgezind terug van de lezing: 't was goed en de paasvakantie begint.
,,En, hebben ze iets gezegd over Hugo Claus?'' ,,Nee, niks gehoord, dus ik heb ook niks gezegd van zijn bekendste werk....heu....'Ons triestige land'?''
kbk
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten