"effenleggen of klassement ?"

Tot nu toe ben ik tamelijk immuun gebleven voor wat in de volksmond heet 'de lenteschoonmaakkriebels'. Elk woord met 'schoonmaak' in verweven ligt mij niet goed. Dit zal ergens wel een duistere, misschien genetisch of psychologisch getinte oorsprong hebben - praat ik mezelf schoon- maar dit jaar is alles plots (een beetje) anders.
Op mijn 'te doen' boekje, (voor een adhd'er als ik een praktische bijbel), staat deze en volgende week elke dag 'een kast ruimen'. Welke kast, dat laat ik aan de improvisatie van het moment over, maar ik heb er al drie achter de rug, en daar ben ik dan ook heel trots op.
Alhoewel. Ruimen is één ding: alles uithalen, kast uitwassen, en alles, behalve lege verpakkingen er terug in plaatsen. Sinds ik in de bibliotheekschool leer over klassementen, categorieën en soort bij soort plaatsen, lijkt mijn huishouden een zooitje ongeregeld. Nooit eerder had ik een wee gevoel toen ik de olie en azijn netjes tussen het afwasprodukt en de bloemenvoeding plaatste. Moet ik niet voeding bij voeding en niet voeding apart klasseren? En wat doet die soepketel in dezelfde kast? Juist ja, die was te groot om in de kookpottenlade onder te brengen.
Die kookpottenlade lijkt bij het uitruimen anders ook handig als flessenlade voor die flessen die te groot zijn voor de echte flessenlade.
Ik geef het toe: het is een boeltje. Maar wel zo één waar ik meestal datgene terug vind waar ik naar op zoek ben. Maar toch. Als ik eens heel erg last heb van lenteschoonmaakkriebels, dan kan ik alsnog alles eens logisch klasseren.
Zal iemand ooit nog iets terugvinden dan? Ik vrees ervoor, want de huisgenoten zijn na 20 jaar en veel zoeken eindelijk gewend geraakt aan mijn onlogisch klassement. Kleefband? In de kast met de fotocamera en de wijnglazen. Als er vrienden op bezoek komen, dan denken we er tenminste aan om enkele foto's te nemen, en die kleefband dient om de batterij van die camera op zijn plaats te houden. Als dat geen vanzelfsprekend klassement is...
Kbkuis